รีวิวภาพยนตร์: A Sun

 

ครอบครัวที่ดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดทางเศรษฐกิจต้องพังทลายลงเมื่อลูกชายวัยรุ่นสองคนต้องตัดสินใจเรื่องชีวิตที่เลวร้ายในละครสะเทือนขวัญจากไต้หวัน A Sun (Yang Guang Pu Zhao) กำกับและร่วมเขียนโดย Chung Mong-hong (จาก Soul, Godspeed) ทำให้เกิดคำถามทางศีลธรรมว่าเป็นไปได้ไหมที่จะอยู่รอดในฐานะคนดีในโลกที่ทรยศ ละครที่กระตุ้นความคิดนี้มีความยาวแต่ดำเนินไปอย่างดี เต็มไปด้วยเหตุการณ์ต่างๆ แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นเรื่องละเอียดอ่อน แม้ว่าความรุนแรงที่น่าตกใจจะเกิดขึ้นนอกจอก็ตาม สว่างไสวด้วยการแสดงที่ลึกซึ้งและตัวละครที่ต้องใส่ใจ โดยวางตำแหน่งตัวเองไว้ที่ไหนสักแห่งระหว่างครอบครัวที่รักแต่ยุ่งเหยิงของ Edward Yang และ Ken Loach เป็นหนึ่งในภาพยนตร์เอเชียที่น่าจดจำในปีนี้ คุ้มค่ากับความพยายามในการติดตามหลังจากโค้งคำนับในโตรอนโตและโตเกียว และอาจทำงานได้ดีในจำนวนจำกัดสำหรับแฟนๆ ภาพยนตร์ชาวเอเชีย

Chung อดีตผู้กำกับโฆษณาทางโทรทัศน์ซึ่งดูแลการจัดแสงให้กับภาพยนตร์ของเขาภายใต้ชื่อ Nagao Nakashima เป็นผู้ควบคุมอารมณ์ที่อ้างว้างแต่เป็นบทกวีที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้รู้สึกโดดเด่นมาก ในส่วนของเขา A-wen (Chen Yi-wen) พ่อที่แสนจะหัวรั้นและภูมิใจของครอบครัว สร้างความตึงเครียดในอพาร์ตเมนต์เล็กๆ ที่เขาแชร์กับภรรยาช่างทำผมของเขา Chin (Samantha Shu-chin Ko) และลูกชายของพวกเขา อย่างไรก็ตาม A-wen จำได้เพียง A-hao (Xu Guang-han) เด็กชายที่อ่อนไหวและมีน้ำใจของเขาเท่านั้น A-ho พังค์ (Wu Chien-ho) แกะดำของครอบครัวเขาเลือกที่จะเพิกเฉยโดยชอบธรรม

A-ho เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดของเพื่อนสุนัขบ้าชื่อ Radish (หลิวควนติง) ที่ลงมือตัดมือคู่แข่งในร้านอาหาร ซึ่งเป็นฉากที่ทำให้ฉากแอคชั่นสูง เวลาคือปี 1996 ซึ่งเป็นปีแห่งการเลือกตั้งประธานาธิบดีในไต้หวัน ซึ่งเป็นช่วงที่มีความตึงเครียดกับจีนสูงเป็นพิเศษ แต่นี่เป็นเพียงเบื้องหลังของเรื่องราวภายในประเทศเท่านั้น A-wen ครูสอนขับรถที่มีผมหงอกซึ่งบ่งบอกว่าเขาเคยลงโทษนักเรียนขับรถไม่กี่คนในช่วงเวลาของเขา เข้าร่วมการพิจารณาคดีของลูกชายเพียงเพื่อกระตุ้นให้ผู้พิพากษาขังเขาไว้ให้นานที่สุด ภรรยาของเขาโกรธเขา แต่ A-ho ดูเหมือนจะพ่ายแพ้ ฉากสั้น ๆ นี้พูดถึงการเปลี่ยนแปลงของครอบครัวที่ทำให้ลูกชายคนนี้รู้สึกเย็นชาและอาจผลักเขาไปสู่มิตรภาพที่ไม่ดี

จุดเด่นอีกอย่างหนึ่งที่ต่อต้าน A-ho คือการเปรียบเทียบที่พ่อทำกับ A-hao น้องชายของเขาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งก็คือ "ดวงอาทิตย์" ของชื่อเรื่องอย่างไม่ต้องสงสัย เขามักจะใช้ถนนที่สูง แต่จิตใจที่บริสุทธิ์และชื่อเสียงที่สดใสของเขากีดกันเขา เขาบอกแฟนสาวถึง "มุมมืดที่จะซ่อนตัว" เป็นคำใบ้แรกว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตใดสามารถสว่างไสวได้ตลอดเวลา เมื่อเขาไปเยี่ยม A-ho ในสถานกักกันเยาวชนที่ดูเหมือนเรือนจำมาก เขาพาเด็กสาวที่อุ้มลูกของ A-ho มาด้วย ครอบครัวของเธอทิ้งเธอไว้ที่หน้าประตูบ้าน และแม่ผู้ใจดีของพวกเขาก็รับเธอเข้ามา อาโฮไม่รับรู้ข่าวนี้จากที่คาดไม่ถึง ในพล็อตที่บิดเบี้ยวอย่างไม่มีใครคาดคิด A-hao หลุดออกจากเรื่อง และมันเหมือนกับว่าศูนย์กลางของครอบครัวหลุดออกไป แสงแดดได้หายไปจากชีวิตของพวกเขา ไม่กี่ปีผ่านไป A-ho และ Radish ได้รับการปล่อยตัวจากการถูกคุมขัง อาเหวินยังคงไม่ยอมให้อภัยอย่างแข็งกร้าวและปฏิเสธที่จะพูดคุยกับเด็กชายผู้ซึ่งตอนนี้มีภรรยาและลูกอยู่ในมือ

ครึ่งหลังของภาพยนตร์แสดงให้เห็นว่าเยาวชนที่ถูกตราหน้าว่าเป็นความรับผิดชอบต่อสังคมมีโอกาสน้อยมากที่จะบรรลุเจตนาดีของเขาได้อย่างไร Wu Chien-ho ที่มีสีหน้าเงียบขรึมแต่ไม่ยอมอ่อนข้อ ทำหน้าที่ได้ดีในการทำให้ A-ho ผู้ดื้อรั้นกลายเป็นมนุษย์ที่มีความสำคัญ แข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้เพื่อต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดจากพลังแห่งความมืดที่ท่วมท้น บนถนนเปลี่ยวคืนหนึ่งที่มืดมิดและมีพายุ การหักมุมครั้งสุดท้ายที่บีบคั้นหัวใจแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้โดดเดี่ยวอย่างที่เขากลัวรีวิวซีรี่ย์เกาหลี