แม้ว่าจะยืมมาจากประเภทที่เก่าแก่ที่สุดบางประเภท เช่น ฮีโร่ผู้อดทนแต่มีจิตใจดี ค้นหาหัวใจในชุมชนที่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา แต่ Jigen Daisuke ยังคงสามารถแกะสลักเอกลักษณ์ทางภาพที่มีรากฐานมาจากต้นกำเนิดของมังงะ Lupin III ได้ และอีกเรื่องในนิยายนัวร์ โลกของภาพยนตร์เรื่องนี้สว่างไสวอย่างสวยงามและให้ความรู้สึกคึกคักไปด้วยกิจกรรมต่างๆ เช่นเดียวกับฉากแอ็กชั่นที่บ้าคลั่งที่กลายเป็นเรื่องไร้สาระด้วยความยินดีด้วยจำนวนปืนที่สาดกระจายไปทุกที่ อย่างไรก็ตาม ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่สามารถรับมือกับจำนวนจานที่พยายามจะหมุนได้ เนื่องจากตัวละครด้านข้างล้มเหลวในการพัฒนาอย่างมีความหมายมากขึ้น และส่วนที่น่าตื่นเต้นมากขึ้นก็ถูกเจือจางด้วยละครยาวที่ไม่น่าดึงดูดเท่าที่ภาพยนตร์คิด . สิ่งนี้ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นตัวอย่างสำหรับเรื่องราวประเภทต่างๆ ที่ตัวละครในชื่อเรื่องอาจเกี่ยวข้องในอนาคต แต่ก็ไม่มีอะไรอื่นอีก
แม้ว่าเธอจะไม่ได้รับความสนใจอย่างเต็มที่เท่าที่เธอสมควรได้รับ แต่จอมวายร้าย Adel (รับบทโดย Yôko Maki) ก็เป็นที่จดจำได้ทันทีทันทีที่เธอสังหารห้องที่เต็มไปด้วยอันธพาลถือปืนขณะหมุนตัวบนรถเข็นของเธอ อะนิเมะและมังงะแนวแอ็กชั่นมักจะหมกมุ่นอยู่กับตัวละครที่ไร้สาระ และ Adel ก็โดดเด่นในฐานะผลงานต้นฉบับ ซึ่งเป็นตัวอย่างสนุกๆ ของการเป็นตัวแทนที่ไม่ล้อเลียนความพิการของเธอ หากมีสิ่งใด ภาพยนตร์เรื่องนี้จำเป็นต้องมีฉากแอ็คชั่นวีลแชร์มากกว่าหนึ่งฉากที่ได้รับ และหากจิเก็น ไดสุเกะตั้งใจที่จะกลับมาสู่จอภาพยนตร์คนแสดงอีกครั้งในอนาคต อาเดลก็สมควรได้รับโอกาสอีกครั้งในสปอตไลท์
ในฐานะคนที่ไม่ได้ดูซีรีย์ในตำนานเรื่องนี้หลายภาคก่อนๆ บทวิจารณ์ของผมก็จะมาจากมุมมองของคนที่ดูครั้งแรก ภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มต้นด้วยการที่จิเก็น ไดสุเกะเผชิญหน้ากับชายคนหนึ่งซึ่งน่าจะเป็นศัตรูกันมากที่สุด แน่นอนว่า Jigen สามารถยิงเขาได้เพราะฝีมือแม่นปืนที่ยอดเยี่ยมของเขา แต่อย่างไรก็ตาม การยิงของเขาก็พลาดไปเล็กน้อย รีวิวหนังผี หนังสยองขวัญ
Comments
Post a Comment